تاثیر شکل پروفیل های فولادی در تعیین ضخامت پوشش ضد حریق اسکلت فلزی

سطحی از فولاد که در معرض حریق قرار دارد بخش بر سطح مقطع کل، تشکیل ضریبی به نام ضریب مقطع (Section Factor) می‌دهد. هر اندازه این ضریب بیشتر باشد، ضخامت پوشش ضد حریق سازه فولادی افزایش می‌یابد. در نتیجه هر چقدر سطح قسمت در معرض آتش بیشتر باشد و یا ضخامت فلز‌کمتر باشد، ضخامت پوشش ضدحریق اسکلت فلزی افزایش می‌‌یاید و بیشتر درنظرگرفته می شود. جهت محاسبه ضخامت پوشش ضد حریق سازه های فلزی روی ساختمان نیاز به نقشه سازه است تا حداقل اطلاعات زیر بدست آید. ضخامت و نوع سقف عرشه فولادی یا Metal Deck متال دک مقطع و سایز تیرهای حمال عرشه فولادی اندازه و مقطع نوع ستونها زمان مقاومت مورد نیاز در برابر حریق ( تا چند ساعت سازه نیاز است تا در برابر آتش محافظت شود) تمامی موارد فوق کمک می کند که میزان ضخامت پوشش ضد حریق سازه های فلزی مقدار مناسب را دارا باشد که از نظر اقتصادی به صرفه و نظر زمانی بسیار کار آمد است. معیار پذیرش ضخامت پوشش ضد حریق سازه اسکلت فلزی مطابق آئین نامه های موجود و ضوابط ارائه شده در سازه‌‌های ضد حریق، زمانی ضخامت پوشش‌های ضد حریق سازه‌های فلزی مقاوم در برابر حریق مورد پذیرش قرار خواهد گرفت که ضخامت متوسط کار انجام شده از ضخامت پوشش طراحی کمتر نباشد. موادی که قابلیت پوشاندن پوشش ضد حریق سازه های فلزی را دارا می باشند بسته به شرایط کار می‌توان لایه رویی پوشش‌های ضد حریق سازه های فلزی را با مواد دیگری به منظور محافظت یا زیبایی پوشاند. از جمله: کیورینگ برای جلوگیری از ایجاد ترک رنگدانه‌ها برای زیبایی جهت ممانعت از نفوذ مواد شیمیایی که ممکن است تاثیرات مخرب روی اندود یا بستر ضد حریق داشته باشند. برای جلوگیری از نفوذ آب مخصوصاً وقتی در بستر پوشش ضد حریق اسکلت فلزی امکان زنگ زدگی وجود دارد.